خدای بزرگ و مقتدر من
میدانم اگر تو رحیم و رئوف و بنده نواز نبودی مگر این این دست قدر و

 جرات این را داشت که درباره ی تو
بنویسد یا مگر زبان قدرت داشت که نام توراببرد یا دل تورا یاد کند

 یا اشک برای تو بریزد.........؟
خدای من تورا شکر میکنم که به من این اجازه را داده ای تا تورا شکر

 کنم و ترا بخوانم وبا تو صحبت کنم برایت اشک بریزم و بگویم:

 ان عبدک الضعیف الضلیل الحقیر المسکین......
تا فریاد بزنم که تو خدای منی , خالق منی ,رب منی ,معبود منی,

مقصود منی.....
نمیدانم به که فخر فروشی کنم و به که بگویم چنین خدایی دارم؟

زیرا به هرکس و هر جا و هر چه مینگرم چیزی پیدانمیکنم که

 مخلوق تو نباشد .همان بهتر که به کسی فخر نفروشم چون تو

 دوست نداری کسی به بنده هایت فخر بفروشد.خدای من تو چقدر خوبی.
خدای من شرمنده ام حال که تو به من این افتخار را داده ای که

 بندگیت را کنم این منم که قدر این فرصت را نمیدانم و از خوبی و بزرگی

 ورحمت و رئوفیتت سوءاستفاده کرده و غرق گناهم . خدای من شاید

 چون میدانم که تو چقدر بزرگی و بنده نواز که اگر بدترین بندگانت

تورا بخوانند لبیک میگویی.
خدای من شرمنده ام از بدی های خودم اما هزاران بار

 تورا شکر میگویم.