بسم رب الرازق
خدای من یک دنیا گله دارم از این دنیا وقتی بر روی خاک این دنیا قدم میگذارم بخاطر مردمانی که اسیر این دنیا شده اند در مقابل تو احساس شرم میکنم .دنیایی که تو به بند گانت ارزانی داشتی اما بندگانت غرق در آن شده و تورا از یاد برده اند.دنیایی که زیبایی هایش بجای اینکه مردم را بیاد آورد که چه نعمتهایی به آنها عطا کرده ای مردم را مشغول خود کرده است.از دست این دنیادیگر به تنگ آمده ام دنیایی که دنیا پرستانش پهلوی مادرم را شکستند

دنیایی که بچه های علی را بی مادر کرد
دنیایی که بعد فاطمه برای علی زندان بود
دنیایی که رقیه را بی پدر کرد
دنیایی که زینب را بی حسین کرد
همان دنیایی که کربلا را بپاکرد
همان دنیایی که حسین ر اخون خدا کرد
همان دنیای که به طفلان حسین آب نداد
همان دنیایی که دستان علمدار را قطع کرد
دنیایی که حسرت زیارت کربلا را بر دلم گذاشته
دنیایی که مظلومانش را به خاک و خون کشیده اند و آه مظلومانشدنیا را پر کرده
دنیایی که حرص دنیا طلبانش فقر بپا کرده
دنیایی که حق در آن جایی ندارد
دنیایی که انسانیت در آن فراموش شده
دنیایی که عدالت در آن آرزو شده...........
خدای من میدانم دنیا بی تقصیر است .اما سخت است باور کنم اشرف مخلوقات تو اسیر دنیایی شده که که تو برای آسایش به آنها عطا کردی اما آ‏نها تو را فراموش کرده

و به دنیایت دل بسته اند........
خدایا مرا از شر وسوسه های این دنیا نجات بده . خدایا پایان کار مرا در این دنیا شهادت قرار بده
ربنا آتنا فی الدنیا حسنه
خدایا با ظهور مهدی فاطمه(س) مارا در این دنیا بیش از این

منتظر ظهور نگذار.
الهی آمین بحق فاطمه(س)