بسم الله النور
امشب تورا هزاران بار شکر میگویم بخاطر شب . بخاطر ظلمتش که چیزی جز نور نیست.بخاطر خانه هایی  که در شب  چون ستاره میدرخشند و نور آنها آسمان را پر کرده است.

شرمنده ام از نشانه هایی که در شب قرار دادی اما مرا از  خواب غفلت بیدار نکرده .
خدایا کیست که به آسمان شب  نگاه کند و تورا شکر نکند. کیست که ستاره های شب را نظاره کند و پی به قدرتت نبرد. کیست که با دیدن کهکشانهایت احساس حقارت و تواضع نکند.

خدایا اگر شب نبود و تاریکیش کی مخفیانه به فقرا غذا میدادند؟  سخن میگفتند
اگر شب نبود و سکوتش کی به دور از هیاهوی دنیا با تو  و به نماز می ایستادند؟

اگر شب نبود و خلوتش کی برای تو اشک میریختند؟ اگر شب نبود و خواب شیرینش کی از شب زنده داریش لذت میبردند؟ اگر شب نبود و خواب دیدنش گناهکارانی چون من کجا مهدی فاطمه(س) را میدیدند؟ اگر لیلةُ القدر نبود کی طلب استغفار میکردند؟

اگر لیلةُ الرغائب نبود کی برای آمدن منجی عالم دعا میکردند؟ همگان آشکار میشد؟
خدایا تو شب را برای آرامش قرار دادی اما مگر میشود شب اگر لیلةُ المبیت نبود کی وفا داری و شجاعت علی (ع) بر عاشورا و شام غریبان را بیاد آورد و آرام بود؟

چطور ما آرام باشیم در حالی که فرشته ها آرام و قرار ندارند؟ خدایا گویند یاد تو دل ها را آرام میکند .حیرانم چرا دلم وقتی تو را یاد میکند طوفانی میشود؟
الهی شب زنده داری را به ما بده و از ما مگیر       
آمین

بسم رب الرازق
خدای من یک دنیا گله دارم از این دنیا وقتی بر روی خاک این دنیا قدم میگذارم بخاطر مردمانی که اسیر این دنیا شده اند در مقابل تو احساس شرم میکنم .دنیایی که تو به بند گانت ارزانی داشتی اما بندگانت غرق در آن شده و تورا از یاد برده اند.دنیایی که زیبایی هایش بجای اینکه مردم را بیاد آورد که چه نعمتهایی به آنها عطا کرده ای مردم را مشغول خود کرده است.از دست این دنیادیگر به تنگ آمده ام دنیایی که دنیا پرستانش پهلوی مادرم را شکستند

دنیایی که بچه های علی را بی مادر کرد
دنیایی که بعد فاطمه برای علی زندان بود
دنیایی که رقیه را بی پدر کرد
دنیایی که زینب را بی حسین کرد
همان دنیایی که کربلا را بپاکرد
همان دنیایی که حسین ر اخون خدا کرد
همان دنیای که به طفلان حسین آب نداد
همان دنیایی که دستان علمدار را قطع کرد
دنیایی که حسرت زیارت کربلا را بر دلم گذاشته
دنیایی که مظلومانش را به خاک و خون کشیده اند و آه مظلومانشدنیا را پر کرده
دنیایی که حرص دنیا طلبانش فقر بپا کرده
دنیایی که حق در آن جایی ندارد
دنیایی که انسانیت در آن فراموش شده
دنیایی که عدالت در آن آرزو شده...........
خدای من میدانم دنیا بی تقصیر است .اما سخت است باور کنم اشرف مخلوقات تو اسیر دنیایی شده که که تو برای آسایش به آنها عطا کردی اما آ‏نها تو را فراموش کرده

و به دنیایت دل بسته اند........
خدایا مرا از شر وسوسه های این دنیا نجات بده . خدایا پایان کار مرا در این دنیا شهادت قرار بده
ربنا آتنا فی الدنیا حسنه
خدایا با ظهور مهدی فاطمه(س) مارا در این دنیا بیش از این

منتظر ظهور نگذار.
الهی آمین بحق فاطمه(س)

بسم الله
امروز استادمان میگفت مدت زیادی بدنبال جواب این سوال میگشتم که چرا خدای رحمان بعضی وقتها دعاهایمان را مستجاب نمیکند.

 میگفت از علمای مختلف چیزهای مختلف شنیده ام اما جواب درستی که مرا قانع کند نشنیدم.
تا اینکه در یکی از اشعار مولانا جوابم را یافتم و چقدر برایم جالب بود  و چقدر گریه کردم..........

آری جوابم را یافتم اما جواب عجیبی بود:خداوند بنده هایش را دوست دارد  و دوست داردبه پیش او بیایند و تضرع کنند و با خدای خود حرف بزنند.

به راستی که ما بنده ها عادت کرده ایم که هروقت مشکلی داریم یادمان می آید

که خدایی هم داریم و تا چیزی نخواهیم با خدای خود خلوت نمیکنیم و  وقتی به خواسته هایمان رسیدیم در عین بی شرمی خدای

خویش را رها و  فراموش میکنیم.
خدای من میدانم بنده ی بدی هستم اما میخواهم از تو چیزی طلب کنم .

 نمیدانم چه بخواهم اما دوست دارم به بهانه ای با تو حرف بزنم.

خدای من چقدر لذت دارد صدا کردنت ........
خدای من در این چند خط چه بنویسم و از تو چه بخواهم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آرزوی شهادت را بهانه کرده تا با تو حرف بزنم و از تو شهادت در راه

خودت را میخواهم.و چقدر شهادت در راه تو شیرین است و چقدر شیرین تر

 میشود اگر در رکاب مهدی فاطمه (س) باشد.خدایا شهادت و وصال تورا

میخواهم تا اگر بنده ی قدر نشناسی هستم و اگر با اجابت دعاهایم ربم را فراموش میکنم اینک بعد از استجابت این دعا دیگر نباشم تا تورا

 فراموش کنم.
اللهم الرزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک

الهی آمین